Τα εξαιρετικής αισθητικής ανθρώπινα δημιουργήματα που χαρακτηρίζονται από μέτρο και πλαστικότητα, δένουν αρμονικά με το φυσικό κάλος και κάνουν τη Σίφνο περιζήτητη για τον τοπικό πολιτισμό της, την αρχιτεκτονική της και την ποιότητα των ανθρώπων της, που κατάφεραν να διατηρήσουν το νησί νοικοκυρεμένο έως σήμερα.
Στη Σίφνο υπάρχουν 13 οικισμοί και παραλίες που κατοικούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και τα περισσότερα κτήρια τους ακολουθούν την παράδοση. Οι κεντρικοί οικισμοί του νησιού είναι κηρυγμένοι και προστατεύονται από το 1962 ως «χώροι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».
Βασικά χαρακτηριστικά της σιφνέικης αρχιτεκτονικής είναι: τα άσπρα σπίτια, οι επίπεδες οροφές (ώστε να συλλέγεται το πολύτιμο νερό της βροχής σε στέρνες), οι «φλάροι» (πήλινες καμινάδες στις ταράτσες), οι λιθόστρωτες αυλές και τα μονοπάτια με τους αρμούς, οι ανεμόμυλοι, οι περιστεριώνες, τα αμέτρητα μοναστήρια και ξωκλήσια και φυσικά οι «ξερολιθιές» (αναβαθμίδες), που υπάρχουν παντού στο νησί. Οι αναβαθμίδες χρησιμεύουν τόσο για να συγκρατούν το χώμα και το νερό της βροχής στα χωράφια, όσο και για να διαχωρίζουν τις ιδιοκτησίες και αποτελούν κολοσσιαία κατάθεση μόχθου χιλιάδων ανθρώπων επί αιώνες.
Οι οικισμοί της Σίφνου χαρακτηρίζονται από πολυμορφία. Η ρυμοτομία στην περιοχή του Κάστρου για παράδειγμα (που κατοικείται αδιαλείπτως από την αρχαιότητα έως σήμερα) είναι τελείως διαφορετική από τις άλλες περιοχές γιατί έχει καθαρά αμυντικό χαρακτήρα. Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, διατηρεί ακόμα αναλλοίωτο το μεσαιωνικό χαρακτήρα του.
Στις μέρες μας, σπουδαστές από την Αμερική και την Ευρώπη έρχονται να θαυμάσουν και να σπουδάσουν την κυκλαδική και τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική στη Σίφνο.
Ελληνικά
